- de gevolgen van de coronacrisis op mensen in armoede zijn groot
- de invloed op het psychisch welzijn van mensen wordt onderschat
- mensen verliezen de moed door gebrek aan perspectief
Lees hier het volledige artikel.
Minister van Onderwijs Ben Weyts wil met de Digisprong een stevige inhaalbeweging maken op het vlak van leren en lesgeven met digitale middelen in het basis- en secundair onderwijs. Er wordt stevig ingezet op infrastructuur voor scholen en competenties van leerkrachten. Dat klinkt logisch, maar het leerproces speelt zich ook thuis af, na de schooluren en/of tijdens afstandsonderwijs. Het beleid dat de school voert, zal het verschil kunnen maken. Daarom vragen we dat scholen een aantal vuistregels in acht te nemen bij hun versterkt ICT-beleid:
De TABOE-uitzending rond armoede toonde duidelijk dat armoede een sterke vorm van uitsluiting is. Philippe Geubels duidde het zelf als één van zijn moeilijkste uitzendingen omdat mensen in armoede de schuld ook bij zichzelf zoeken. De samenleving bevestigt dit schulddenken voortdurend. Armoede overkomt je niet zoals een ziekte, ongeval of beperking. Je wordt schuldig geacht omdat je verkeerde keuzes maakt, omdat je niet je best doet om er uit te geraken.
Gisteren bleek dat de oorzaken vaak buiten de mensen in armoede zelf te zoeken zijn. Het is duidelijk dat de samenleving uitsluit en mensen in een isolement duwt. Het was eveneens duidelijk dat tussenkomsten van de samenleving en haar vertegenwoordigers en angst voor die tussenkomsten nieuwe problemen veroorzaakten. Op sommige momenten bleek zelfs dat hulp- en dienstverlening falen als het gaat om hulp bieden aan mensen in armoede. We kunnen ons afvragen of armoede het werkelijke taboe is of de samenleving die veroordeelt en wegkijkt zolang het henzelf niet overkomt.
We geven een ferme pluim aan Nicole en haar collega’s voor de openhartigheid en de wijze waarop ze vooroordelen onderuit hebben gehaald. Proficiat aan Philippe Geubels en zijn productieteam om de verhalen op een serene en respectvolle manier in beeld te brengen. En voor zijn eerlijk toegeven dat hij zich ook mee schuldig maakt aan het veroordelen van keuzes die mensen in armoede maken of gemaakt hebben.
Als vereniging waar armen het woord nemen blijven we pleiten voor meer kennis over armoede en wat armoede met mensen en gezinnen doet. We werken hieraan door mensen een stem te geven. Door het bieden van vorming over armoede en een noodzakelijke basishouding om met mensen in armoede aan het werk te gaan. Door te hameren op een generalistische aanbod voor mensen wiens problemen een kluwen zijn dat niet door één dienst kan opgelost worden. We vragen een armoedebeleid dat inzet op de structurele oorzaken van uitsluiting en dat de toegang tot grondrechten voor ieder garandeert.